AİLEDEN SOSYAL HAYATA KADAR İLETİŞİMİ KESMENİN ZARARLARI
1) Gidilmeyen yollar gibi gidilmeyen dostluklarda yabancılaşır hatta aleyhe bile dönebilir,
2) Kırılmalar iki tarafı da itibardan düşürerek sosyalleşmeyi önler ve eritir,
3) Yalnızlığa iterek mutsuzluğu artırır ve koca dünyayı zindan eder,
4) Kusur araştırmayı ve casusluğu artırır,
5) Onur düşmanı yaparak gıybet ve iftiradan haz ve intikam aldırır,
6) Hem kendini hem de karşıyı yalnızlaştırır ve hiçe aldırır,
7) Güven, değer ve sevginin yerini nefret alır ve öfkeyi büyütür,
8) Birlikte başarılması gereken tüm işler durur,
9) Şahsiyet gelişimini artık geri götürür ve olaylara dar açıdan baktırır,
10) Karşıtları hırçın, karamsar ve öfkeli yapar ayrıca kronik bir stres oluşturur,
11) Saygılıyı saygısız eder, sonra her an kavgayı veya cinayeti çağrıştırır,
12) Her alanda adeta sonbahar rüzgârı hatta kasırga estirir ve emekleri kül eder,
13) Doğru anlamayı ve doğru düşünmeyi engeller,
14) Herşeyi kötüye yorumlatır ve dostları azaltır,
15) Surat asmak, küsmek minnettar olan insanı bile zamanla saldırgan bir düşman yapar ve düşman çoğaldıkça sel olur ve yalnızlaşan iyileri de boğar.
16) Her alanda olduğundan çok daha aşağı düşürür veya çürümeyi arttırır,
17) Diktatörleşerek hürriyetten korkanlar toplumlarının arasına maddi ve manevi nefret duvarları çekerek, ulaştıkları her yere ayrılık tohumları ile adeta mayınlar döşeyerek toplumlarına hiçbir şey kazandıramamıştır. Bu uygulama fakirleşen, içe kapanan, sünepe yığınlar, öksüz çocuklar, dul kadınlar, ruhen kötürüm insanlar oluşturmuştur.
18) Aslında her ailede veya akrabada iletişimde önderlik yapacak en az bir veya birden fazla kişi olmalıdır. Sorumluluktan kaçan ve yalnız yaşayan zavallılar olmamak için bunlar da mutlaka iletişimi öğrenmeli, önderlik yapmalı ve yardımlaşmayı sağlamalıdırlar.
Sonuç olarak kullanılmayan yolları dikenler kapladığı gibi sevgi kalmayan kalplerde de bir nevi kayalıklar, bataklıklar ve dikenlikler gibi düşmanlıklar oluşacağı unutulmamalıdır.
Hayatı irdelersek bazen küçük bir şüphe, bazen ihmal, bazen menfaatçilik, kabalık, hakaret, ilgisizlik, erteleme vs. bir soğukluğu başlatır.
Hâlbuki küçük bir tebessüm, teşvik, ilgi, açıklama, tatlı bir söz, az bir yardım vs. dostluğu başlatır.
Demek ki, çok küçük de olsa başlangıçtaki artı veya eksi yaklaşımlar sonucu tayin etmektedir.