ALFABETİK SIRAYA GÖRE KUR’AN- I KERİM’ DEKİ 114 SURE VE ANLAMLARI
Â’ LÂ: Yüce MÂ’ UN: En küçük hayır
A’ RAF: Cennet ile cehennem arası sur MÂİDE: Gökten inen donanmış sofra
ABESE: Yüzünü ekşitti, buruşturdu MEÂRİC: Yükselme dereceleri
ÂDİYÂT: Koşan atlar MERYEM: Allah’ a dosdoğru kulluk yapan
AHKAF: Kum tepeleri MUHAMMED: Yerde ve gökte övülen
AHZÂB: Hizip, grup MÜ’ MİNUN: İnananlar
AL- İ İMRAN: İmran ailesinden bahseder MÜCÂDİLE: Mücadele eden kadın
ALÂK: Aşılanmış yumurta MÜDDESİR: Örtüsüne sarılıp bürünen
ANKEBUT: Örümcek MÜLK: Hükümran olan Allah
ASR: Yüz yıl, ikindi vakti MÜ’MİN: İnanan
MÜMTEHİNE: İmtihana tutulan kadın
BAKARA: Sığır, İnek MÜNÂFİKUN: Dıştan inanmış, içten inanmayan
BELED: Belde, şehir MÜRSELÂT: Gönderilenler
BEYYİNE: Açık delil MÜTAFFİFÎN: Ölçü, tartı
BÜRÛC: Burçlar MÜZEMMİL: Örtünüp bürünen
CÂSİYE: Diz üstü çöken NAHL: Bal arısı
CİN: Dumansız ateşten yaratılan varlıklar NAS: İnsanlar
CUM’ A: Toplantı günü NASR: Yardım
NAZİÂT: Söküp çıkaran
DUHÂ: Kuşluk vakti NEBE: Kıyametin haberi
DUHÂN: Kıyamet dumanı NECM: Parlak yıldız
NEML: Karınca
EN’ ÂM: Büyük baş hayvanlar NİSA: Kadınlar
ENBİYA: Peygamberler NUH: Nz. Nuh’ u anlatır
ENFÂL: Ganimet NUR: Yer ve gökleri aydınlatan
FÂTIR: Fıtrat, yaratan RA’ D: Gök gürültüsü
FATİHA: Açan RAHMAN: Dünya da bütün mahlûkata acıyan
FECR: Şafak, tan yerinin ağarması RUM: Romalı, Bizanslılar
FELÂK: Sabah, yarmak
FETİH: Başarı, zafer SÂD: Sad harfi
FİL: Hayvanın adı SAF: Saf tutup Allah yolunda savaşan
FURKAN: Hakkı batıldan ayıran SÂFFÂT: Saf tutan melekler
FUSSİLET: Olayları açıklayan SEBE: Bir kavmin adı
SECDE: Secde edenler
GÂŞİYE: Dehşetiyle her yeri saran kıyamet
ŞEMS: Güneş
HAC: Haccı anlatır ŞUARA: Şairler
HADÎD: Demir, güç ŞURA: Danışma heyeti
HAKKA: Hak, hakikat, kıyamet
HAŞR: Sürülüp, çıkarılmak TAHA: Mukatta harf - İşaret - Ya Muhammed
HİCR: Taş ehli TAHRÎM: Haram etmek
HUCURÂT: Hücreler, odalar TALÂK: Boşanmak
HÛD: Hidayete eren TARIK: Gece çok ışık saçan yıldız
HÜMEZE: Alay etmek, TEBBET: Kurusun
TEĞÂBÛN: Kâr veya zarar ettiğini anlama günü
İBRAHİM: Delille konuşan ve iyiliğe eren TEKÂSÜR: Çoklukla övünmek
İHLÂS: Samimi olmak, dine içten bağlanmak ve TEKVÎR: Güneşin dürülmesi
esaslarını sırf Allah için uygulamak TEVBE: Pişmanlık
İNFİTÂR: Yarılmak TİN: Dağ veya incir
İNSAN: Noksan, hatalı TUR: Dağın adı
İNŞİKAK: İkiye yarılmak
İNŞİRAH: Genişlemek, açılmak, sevinmek VAKIA: Vukuat, olay, kıyamet olayı
İSRÂ: Gece yolculuğu
YASİN: Mukatta harf - Ya Muhammed - Ey İnsan
KAARİ’ A: Kapı çalan, kıyamet YUNUS: Hz. Yunus
KADİR: Değerli, kıymetli YUSUF: Hz. Yusuf
KAF: Kaf harfi
KÂFİRÛN: Kâfirler, inkâr edenler ZÂRİYÂT: Rüzgârlar
KALEM: Nun, okka, kalem ZELZELE: Deprem, sarsıntı
KAMER: Ay, ayın ikiye bölünme olayı ZUHRUF: Ziynet, altın
KASAS: Kıssalar, olaylar ZÜMER: Zümre, topluluk
KEHF: Mağara arkadaşları
KEVSER: Çok nimet, cennette bir ırmak, havuz
KIYAMET: Kıyamet günü
KUREYŞ: Kavmin adı
LEYL: Gece
LOKMAN: Hz. Lokman
